Αν χαίρεσαι μόνο όταν γελάς, χάνεις πολλά και δεν το ξέρεις. 

Είναι εύκολο να χαιρόμαστε όταν τα πράγματα είναι αστεία. Είναι μια δεξιότητα βέβαια κι αυτή, δεν λέω, κι αν την έχετε να ευχαριστήσετε τον εαυτό σας χίλιες φορές, γιατί αρκετοί άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ να βλέπουν και την αστεία πλευρά της ζωής και έχουν ξεχάσει να γελούν με την καρδιά τους. Ξέρεις, αυτό το γέλιο το ξεκαρδιστικό, που πονάει η κοιλιά σου από τα γέλια. Το θυμάσαι ; 

Σήμερα, όμως, θέλω να σου θυμήσω τη χαρά εκείνη που δεν πυροδοτείται από ένα αστείο. Που χαίρεσαι μόνο χαμογελώντας ή ακόμη και παραμένοντας σοβαρός. Είναι εκείνη η χαρά της ικανοποίησης, ακόμη κι αν μερικές φορές τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Ναι, υπάρχουν κι αυτές οι στιγμές, διάφορετικές μεταξύ τους, αλλά είναι στιγμές χαράς.

Είναι οι στιγμές που νιώθεις μια ησυχία χωρίς λόγο.

Στιγμές που νιώθεις να μην σου λείπει τίποτε κι ας μην τα έχεις όλα.

Στιγμές που έχεις μια αισιοδοξία, χωρίς να μπορείς να τη στηρίξεις πουθενά.

Στιγμές που ακόμη κι αν συμβαίνει κάτι δυσάρεστο, ξέρεις πως είναι για καλό, πως θα περάσει η μπόρα. 

Είναι στιγμές που, παρατηρώντας το πώς κινείσαι στη ζωή, αναγνωρίζεις τις ποιότητες που εκπροσωπείς και λες ένα μπράβο στον εαυτό σου. 

Είναι αθόρυβη η χαρά αυτή, είναι σεμνή, μέχρι και ντροπαλή τη λες καμιά φορά.

Αλλά είναι εκεί. Απόλαυσέ την, χαμογέλασε με αυτήν την αίσθηση της ικανοποίησης.

Ναι, μπορείς να χαίρεσαι χωρίς λόγο. Υπάρχει λόγος ...