Blog

Ίσως θέλεις να δεις για να πιστέψεις.

Είναι αποδεκτό αυτό.

Καταστάσεις που ζεις καθημερινά, άνθρωποι με σάρκα και οστά, πράγματα που μπορείς να δεις και να αγγίξεις. Όλα αυτά είναι εκεί καθημερινά και επηρεάζουν τη ζωή σου.

Είναι 100% αληθινά και σε κάνουν να πιστεύεις ότι θα είναι εκεί για πάντα, ότι δεν μπορείς να απαλλαγείς από αυτά. Πιστεύεις ότι είναι πιο ισχυρά από εσένα, μόνο και μόνο επειδή φαίνονται.

Αναπνέεις, ζεις ...

Κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία, μέσα σε ένα πολύτιμο σώμα, πιστός στον εαυτό σου, στις αξίες σου, στα όνειρά σου.

Άφησες ποτέ τον εαυτό σου να το δει έτσι;

Παρόλες τις σκέψεις και τους φόβους σου, μπορείς να νιώσεις τη χαρά της ζωής αυτή τη στιγμή;

Είναι εντάξει.

Δεν χρειάζεται να προσποιείσαι ότι είσαι καλά, αν δεν είσαι.

Δεν οφείλεις στους άλλους να είσαι καλά, δεν είναι υποχρέωσή σου να είσαι καλά, δεν αφορά κανέναν άλλον, παρά μόνο εσένα.

Μην αρνείσαι τα συναισθήματά σου, μην προσπαθείς να τα κρύψεις ή να τα σβήσεις, σαν να είναι μια ενοχλητική μουντζούρα μέσα στη ζωή σου.

Αν διαλογίζεσαι ήδη, πιθανότατα καταλαβαίνεις απόλυτα τι εννοώ.

Σύμφωνα με μελέτες ερευνητών, άτομα που ασκούν υπερβατικό διαλογισμό ανέφεραν ότι αισθάνονται λιγότερο άγχος κατά τη διάρκεια της εργασίας, από άτομα ίδιας ηλικίας που όμως δεν διαλογίζονται.

Πού οφείλεται αυτό;

Όταν μιλάμε για τραύματα και παρελθοντικές πληγές, δεν αναφερόμαστε μόνο σε δύσκολα και μεγάλης σημασίας γεγονότα της ζωής μας.

Και δεν χρειάζεται να ΘΥΜΑΣΑΙ ένα γεγονός ή συγκεκριμένες στιγμές της ζωή σου για να σε επηρεάσουν βαθιά.

Το συναισθηματικό τραύμα στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου ένα γεγονός, είναι το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ αποτύπωμα που μπορεί να έχει αφήσει μια κατάσταση σε εσένα.

Ξέρω ότι το να σου πω ότι αξίζεις δεν αλλάζει αυτό που αισθάνεσαι εσύ. Η αυτοεκτίμηση δεν είναι μια ιδέα.

Είναι μια βαθιά γνώση -σε επίπεδο καρδιάς-μυαλού-σώματος- ότι είμαστε πραγματικά καλοί.

Και για πολλούς από εμάς, το ταξίδι για να φτάσουμε σε αυτή τη γνώση δεν είναι μια ευθεία (ή απλή) διαδρομή.

Το έχεις πει, σωστά;

Εγώ το έχω πει.

Είναι η στιγμή που έχεις νιώσει να λυγίζεις μπροστά σε ένα άσχημο γεγονός, η στιγμή που ο χρόνος σταματά κι εσύ ξέρεις πως δεν θα είσαι ποτέ ξανά ο άνθρωπος που ήσουν.

Αναρωτιέσαι γιατί έπρεπε να το περάσεις αυτό, ποιος είναι ο λόγος που συνέβη, τι έκανες λάθος, αν μπορούσες να το έχεις αποφύγει με κάποιον τρόπο.

Έχεις παρατηρήσει πως μερικές φορές «παράξενα» πράγματα συμβαίνουν στις σχέσεις μας;
Κάποια από τα πολλά παραδείγματα είναι :

Σχέσεις που τελειώνουν γρήγορα
Η αίσθηση πως κανείς δεν μας βλέπει
Μοντέλα σχέσεων που επαναλαμβάνονται
Ανεξήγητη επιθετικότητα, συνεχείς διαπληκτισμοί
Αίσθηση αδικίας και ενοχής
Συνεργασίες που ναυαγούν ξαφνικά και άλλα

Κάθε μέρα, μπορείς να επιλέγεις πώς θα ζήσεις σε αυτόν τον κόσμο.

Κάθε ώρα, κάθε μέρας, μπορείς να ξεκινάς από την αρχή!

Είχες μια δύσκολη μέρα χθες; Ναι, συμβαίνει κι αυτό. Σήμερα μπορείς να επιλέξεις να την αλλάξεις. Ή να αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις αυτό που δεν μπορείς να αλλάξεις.

Οι δυσκολίες είναι μια πραγματικότητα, αλλά μπορούμε να επιλέξουμε πώς θα αντιδράσουμε σε αυτές.

Μια φράση που έχει αγαπηθεί όσο λίγες είναι αυτή που λέει πως το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να κάνει τις επιθυμίες σου πραγματικότητα.
Αν είσαι από αυτούς που το πιστεύουν, θα σε απογοητεύσω, οπότε προχωράς την ανάγνωση με δική σου ευθύνη.

Είναι, βέβαια, μια όμορφη σκέψη. Ποιος δεν θα ήθελε να είχε έναν τέτοιο φροντιστή ! Το παιδικό μας όνειρο πραγματικότητα σε μια μόνη φράση. Εκείνος ο γονιός που ό,τι θέλουμε, αν βέβαια, όπως υπονοεί η παραπάνω φράση, το θέλουμε αρκετά, θα το εμφανίζει μπροστά μας, χωρίς να κάνουμε τίποτε περισσότερο από το να το θέλουμε.

Όλοι έχουμε κάποια τραύματα. Δυσκολίες από το παρελθόν, που με κάποιο τρόπο μας ακολουθούν και θέλουν τη φροντίδα μας.

Αν θέλεις να φροντίσεις αυτές τις πληγές, αυτές τις δυσκολίες, χρειάζεται να ξεκινήσεις, όπως με ό,τι άλλο, από το πρώτο βήμα.

Μπορεί να σου ακουστεί λίγο κλισέ, αλλά συνήθως τα κλισέ βασίζονται σε καθολικές αλήθειες.

Το πρώτο και μεγαλύτερο βήμα που χρειάζεται να κάνεις για την επούλωση των τραυμάτων σου, όποια κι αν είναι, είναι το να μάθεις να είσαι ο καλύτερος φίλος του εαυτού σου !

Το συναίσθημα είναι ενέργεια σε κίνηση. Τι συμβαίνει όταν εμποδίζουμε αυτή την ενέργεια να κινηθεί;

Ό,τι δεν μοιραζόμαστε, το αποθηκεύουμε.

Όταν κρύβουμε αυτό που νιώθουμε, αυτό δεν φεύγει… απλώς καθυστερεί να έρθει στην επιφάνεια.
Το έκανα κι εγώ αυτό κάποτε. Απέφευγα και προσπαθούσα να κρύψω όποιο συναίσθημα δεν ήταν «θετικό». Ακόμη κι απ' τον ίδιο μου τον εαυτό !

Καταλαβαίνεις, πως δεν πήγε και πολύ καλά αυτό ...

Λοιπόν, πως μπορείς να σταματήσεις να κρύβεις το πως νιώθεις πραγματικά;